راست می‌گویند که در این مملکت آزادی بیان نیست. هرچند تا به حال در این مورد شک داشتم، اما الان دیگر دارم مطمئن می‌شوم که واقعا در این مملکت آزادی بیان وجود ندارد. نه می‌شود حرفی زد، نه می‌شود نقدی کرد، نه مخالفتی، نه شورشی، نه براندازی. هیچیه هیچی. باید آسته بریم آسته بیایم که گربه‌ی وجودمان کسی را شاخ نزند. مثال می‌خواهید؟ دم‌دستی‌ش همین ماجرای حضور شجریان در مراسم بزرگداشت ایرج.

به ادامه مطلب بروید...